Jego przewodniczącym został inż. Kazimierz
Knauer, pierwszy dyrektor częstochowskich wodociągów. W kolejnych dziesięcioleciach
zwiększała się liczba członków organizacji by po wojnie spotykać się w grupie 20 osób.
Przewodniczącym koła został inż. Eugeniusz Sabin Górecki, także dyrektor wodociągów
w latach (1948–1951).
Rozwój i znaczna aktywność działalności Koła przypada na okres zdecydowanie
późniejszy, związany z objęciem przez mgr inż. Stanisława Nawarę w roku 1956
stanowiska dyrektora w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji. Wtedy
w zakładach branżowych powstały kolejne Koła PZITS, które skupiały łącznie
60 członków i aktywnie pozyskiwały nowych, wywodzących się ze środowiska,
pracowników techniki sanitarnej. Koła należały do Oddziału Katowickiego. W październiku 1962 roku, z inicjatywy koła przy Miejskim Przedsiębiorstwie
Wodociągów i Kanalizacji, powołano w Częstochowie Oddział PZITS, który zrzeszał 60
członków. Pierwszym Prezesem Oddziału został Henryk Drewnicki i pozostał nim na trzy
kolejne kadencje, do roku 1977. Założyciele nowego Oddziału szybko uaktywnili kadrę
techników i inżynierów w innych zakładach. Kolejnym po wodociągach było Koło
w pracowni projektowej „Miastoprojekt”. Zarząd Oddziału w okresie kadencji powołał
6 nowych Kół Zakładowych, co było znacznym osiągnięciem jak na małą Częstochowę.
Liczba członków wzrosła do 277. Pod przewodnictwem Henryka Drewnickiego Oddział Częstochowski
zdecydowanie się rozwinął. Nowy Zarząd Oddziału, w roku 1977, podjął pracę
w 10 Kołach liczących łącznie 294 członków. Trzy lata później w Częstochowie było już
15 Kół. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku Częstochowski Oddział PZITS
nawiązał współpracę z bliźniaczą organizacją METESZ–ETE z węgierskiego Veszprem,
która trwa do dzisiaj. W roku 1982 liczba członków Oddziału wzrosła do 588 osób.
W 1977 roku zorganizowano pierwsze sympozjum naukowo–techniczne pod
hasłem: „Problemy wykorzystania wód podziemnych w gospodarce komunalnej”.
W kolejnym roku, spotkanie odbyło się pod hasłem: „Techniczne i przyrodnicze aspekty
kompleksowego wykorzystania i ochrony wód podziemnych”. W kolejnych latach
naukowcy i praktycy spotykali się by dyskutować o metodach ujmowania wód
i problemach eksploatacyjnych.
W roku 1983 roku powstał Zespół Ochrony Wykorzystania Wód Podziemnych,
który uaktywnił swą działalność głównie za sprawą sekretarza zespołu inż. Elżbiety
Kowalczyk. Zespół zajął się między innymi organizacją sympozjów, które od roku 1983
obywały się co dwa lata. Konferencje naukowo–techniczne miały często charakter
międzynarodowy. Stanowiły pewną nowość, umożliwiając spotkania praktyków
z teoretykami–naukowcami. Już pierwsza z nich zgromadziła ponad 100 uczestników.
Rekordową, pod tym względem, była konferencja w roku 1995, w której wzięło udział 220
osób. Również XXII konferencja, pod hasłem: „Bezpieczeństwo zbiorowego zaopatrzenia
w wodę na terenach objętych antropopresją”, zorganizowana w roku 2018 w nieco
odmiennej konwencji, cieszyła się dużym zainteresowaniem.
Z inicjatywy członków Sekcji Ogrzewnictwa i Wentylacji w Wojewódzkim
Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej zrealizowano największą inwestycję ciepłowniczą
w Częstochowie – ciepłownię przy ul. Rejtana.
Na skutek zmian ustrojowych w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku
i nowej rzeczywistości wolnorynkowej, zainteresowanie działalnością społeczną
zdecydowanie spadło. Miało to odzwierciedlenie w ilości członków stowarzyszenia, która
spadła do 191 osób.
i rozwoju urbanistycznego miasta i regionu. Problematyka planowania i wykonania infrastruktury miejskiej, tak wodno–kanalizacyjnej jak i ciepłowniczej jest ważnym wątkiem historii miasta, nie tylko komunalnej i industrialnej, ale i kulturowej.
W nowej rzeczywistości zarząd Oddziału ukierunkował swą działalność na integrację środowiska inżynieryjno–technicznego, organizował plenarne zebrania w przedsiębiorstwach branżowych, wycieczki i konferencje oraz jak zawsze brał czynny udział w Dniach Techniki.
Jedynie dzięki grupie zaangażowanych osób z doskonałym przygotowaniem branżowym, ale i odwagą wizjonerów możliwe było przeprowadzenie śmiałych koncepcji w Częstochowie.
Większość z tych osób zrzeszała się w stowarzyszeniach branżowych, by przez współpracę, wymianę doświadczeń i wspólny dostęp do najnowszych osiągnięć naukowych, opracowywać kolejne projekty podnoszenia komfortu życia mieszkańców i atrakcyjności inwestycyjnej Częstochowy.